Ξέρεις, μια φορά είχα πεταχτεί ως το περίπτερο να πάρω τσιγάρα. Ακολούθως θυμήθηκα τις συμβουλές των γιατρών μου και το γύρισα σε 2 τσίχλες, 3 τράπουλες και ένα πορνοπεριοδικό, από 'κείνα που δίνουν 5 ντιβιντί δώρο χωρίς να τους τα ζητήσεις. Πήγα να πληρώσω ψάχνοντας με αγωνία την δεξιά μου κωλότσεπη και γαμοσταυρίζοντας ταυτόχρονα τη θεωρία της εξέλιξης γιατί δε μ' είχε προβλέψει, ολ' αυτά ενωπίον ενός αποσβολωμένου περιπτερά που προσπαθούσε, μέχρι τη στιγμή της άφιξής μου στο περίπτερό του τουλάχιστον, να παρακολουθήσει ήρεμος μια παλία ταινία του Burroughs.
Βλέποντας με λοιπόν να ψάχνω μ' αυτόν τον τρόπο και αγαπώντας πιθανότατα το Δαρβίνο παράφορα, με μια αγάπη καταδικασμένη εκ των προτέρων, μιας και ποτέ δε θα τον απολάμβανε ν' αγοράζει τονωτικά εγκεφάλου απ' το περίπτερο (του), ανέκρωξε αποφασιστικά : "Μαλάκα, εσύ 'σαι τρελός ε", και μου τ' άφησε όλα με 2 δολλάρια μόνο. Του θύμησα πως το δολλάριο έχει καταργηθεί και πως έχει και καθοδική πορεία και τελικά μου 'δωσε ένα φιλί στο μάγουλο κι έφυγα μ' ένα παγωτό πύραυλο, το κοντραμπάσσο και την καρδιά του.
Τρελό, ε;