Οι σκόνες απ' την αφρική.

Οι σκόνες απ' την αφρική, ναι. Γνωστή ιστορία.

Ήταν 2005 νομίζω, ίσως και 04. Ήμουν ο πιο υγιής στο θάλαμο και είχα μπει με τιμές ετοιμοθάνατου. Έκατσα μέσα μια βδομάδα κι είχανε πεθάνει τρεις, ο ένας πήγε για χέσιμο και δεν ξαναβγήκε. Ο άλλος δεν ξέρω, πάντως ο τρίτος ήταν στο διπλανό μου κρεβάτι. Τρεις μέρες δε μπορούσε ν' ανασάνει και μετά πέθανε. Είχε πεντέξι αδέρφια που χτυπούσαν βάρδιες στο νεκροκρέβατό του, ανίατη περίπτωση, δεν του 'χε μείνει ουτ' ένα τρίτο του πνευμονιού κι οι άνθρωποι έχουνε συνήθως δύο. Ωραία περνάγαμε.

Τον είχα λυπηθεί τον τύπο, αν ήταν στο χέρι μου θα του πάταγα μια ευθανασία, θυμάμαι είχα γνωρίσει κανά δυο απ' τ' αδέρφια του, ειδικά μ' έναν αράζαμε και μιλάγαμε όταν έφερνα βόλτες με το παλούκι του ορού στο διάδρομο κι ήταν πολύ λυπημένος, μου 'λεγε τις κλασικές ατάκες που λένε οι άνθρωποι σ' όποιον του ρίχνουνε 20 χρόνια να προσέχεις και τα ρέστα και σιγά μην πρόσεχα, αν πρόσεχα δε θα 'μουνα εκεί, αλλά ήταν ειλικρινής κι εγώ ήμουνα στη φάση οκ, είμαι στο νοσοκομείο κι οι πιο άκυροι άνθρωποι έρχονται να με δούνε, πλάκα έχει και δε συμμαζεύεται. Ήμουν σίγουρος πως θα θυμόμουν τ' όνομα του τύπου (αυτού που πέθανε, όχι του αδερφού του) μια ζωή, αλλά να που το 'χα ξεχάσει μετά από κανά μήνα, υποθέτω. Αυτά για την τιμή των νεκρών και τις εμπειρίες ζωής και μαλακίες. Αλήθεια τον λυπήθηκα, όμως. Ήτανε σαρανταπέντε με πενήντα κι έδειχνε 70 απ’ τις χημειοθεραπείες, δεν πρέπει να του 'χαν μείνει τρίχες ούτε στο πουλί, αν και ομολογώ πως δεν τσέκαρα. Μπορεί να τον λέγαν άγγελο ή κάτι τέτοιο, πρέπει να 'ταν ένα απ' αυτά τα ονόματα στις διαφημίσεις για αγόρια - ο άγγελος, ο πέτρος κι ο φίλιππος σε περιμένουνε και τέτοια.

Θυμάμαι πως σκεφτόμουν τι γέλια θα ρίχναμε εγώ και τ' άλλα παιδιά - ο νεότερος ήταν 65, εκτός κι αν ήταν όλοι περιπτώσεις "άγγελος" - άμα έσκαγε ένας απ' αυτούς τους μικροτσούτσουνους businessmen με τις πουράκλες να μας τραγουδήσει κάτι στο μπουζούκι ή να μας διηγηθεί πως πέτυχε στην αμερική. Ένα τέταρτο μετά δε θα 'χε μείνει ούτε κύτταρο ζωντανό στο θάλαμο.

Ήταν τότε, δυο μέρες πριν βγω, που έσκασε μια απ' αυτές τις παρτίδες σκόνης απ' την αφρική. Μου 'χε φανεί κάπως αστείο.

Ο άγγελος ήταν ο τελευταίος που πέθανε πριν βγω.

Δεν κάπνισα ούτε μπάφο για κανά εξάμηνο.