Wednesday, April 14, 2010

ενοχλήσεις

http://www.youtube.com/watch?v=dBhjGIdL5cM
Προς ακρόαση πριν, κατά και μετά την ανάγνωση.




Κουνούπια,
χαμηλό ταβάνι,
έντονα φώτα,
σκόνη από έναν ανεμιστήρα,
έλλειψη τσιγάρου,
πόνος στην πλάτη,
σκόνη,
έλλειψη τσιγάρου,
...





Βγαίνει απ’ την πολυκατοικία σφυρίζοντας ενοχλήσεις – μια οικογενειακή εκδρομή – (έντονο φως) – η πέτρινη γωνία του κτιρίου, λουσμένη στον ήλιο, μετατρέπεται σε δισδιάστατη μορφή ονείρου με μάτια παντού – (πλοκή ≠ ατμόσφαιρα) – το τοπίο βαλτώνει, η άσφαλτος υποχωρεί για να δώσει τη θέση της σε χαντάκια λάσπης και στάσιμων νερών – αποπνικτικές περικοκλάδες καθώς η μορφή ξεκινάει να σφυρίζει ενοχλήσεις από πολλά στόματα σε υψηλή ένταση, εμφανίζει μια καφέ γραβάτα και συνεχίζει προς τη δουλειά της – γυρίζει στο πλάι κι εξαφανίζεται! – έντρομος βουτάει στα βρώμικα νερά, μόνο και μόνο για ν’ αναδυθεί στο ηλιοβασίλεμα κάποιας μικρής τροπικής παραλίας, με σύννεφα φτιαγμένα από μηχανικά μέρη και κεφάλια που σφυρίζουν ασυνάρτητα – πίσω στην είσοδο της πολυκατοικίας, η γυναίκα, ένα μεσαίο κι ένα μικρό παιδί κοιτάζονται σαστισμένοι κι αδυνατούν να επικοινωνήσουν με οποιαδήποτε μέθοδο, γλιτώνοντας έτσι, πιθανότατα, από ένα κρεσέντο τρόμου και παράνοιας πέραν κάθε λογικής διάστασης – στο γραφείο της δισδιάστατης μορφής, μια κορνίζα που απαθανατίζει την προηγούμενη σκηνή φιγουράρει σε περίοπτο σημείο, καθώς η μορφή παραλαμβάνει το βραβείο του υπαλλήλου του μήνα – γυρίζει προς το περίπτερο, είναι ακόμα μια ηλιόλουστη μέρα ζεστής μοναχικότητας, αγοράζει τσιγάρα (what a twist!) σε διπλάσιο tempo κι ανάβοντας ένα επανέρχεται στο νησί, το οποίο έχει μετατραπεί στην είσοδο της πολυκατοικίας – (πλεονασμοί θεωρούνται κατακριτέοι) – τα σύννεφα μετατρέπονται σε αληθινά σύννεφα με γαλάζιο ουρανό και το τοπίο σε παραμυθένιο τοπίο με όμορφα δέντρα, ποταμάκι, γέφυρα, όλα περιτυλιγμένα σε μια αχνή θαμπάδα, περισσότερο έννοια παρά αιτιατό – τυχαία cuts αμόλυντης δασικής οικογενειακής ευτυχίας – τυχαία cuts σκηνών υπαινισσόμενων δολοπλοκία – τυχαία cuts εικόνων – τυχαία cuts σκηνών υπαινισσόμενων ενότητα – τυχαία cuts γκρίζας καθημερινότητας – πίσω στη είσοδο της πολυκατοικίας, ο άντρας κι η γυναίκα μιλάνε – ο άντρας χαστουκίζει τη γυναίκα κι η γυναίκα ρίχνεται στην αγκαλιά του – απομακρύνονται απότομα, ανάβουν τσιγάρο και υποκλίνονται – ο άντρας σφυρίζει ενοχλήσεις καθώς μπαίνει στην πολυκατοικία.